Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Η ΓΕΛΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣτΕ


Του Πάνου Ηλιακόπουλου
Την ώρα που η πατρίδα μας και οι Έλληνες πολίτες βιώνουν την εξόντωση του Δ΄ Ράιχ, τα «ασημικά» της Ελλάδος ξεπουλιούνται και η κοινωνία εξαθλιώνεται προς δόξαν ιδιωτικών επιχειρηματικών, αλλά και αλλοδαπών κρατικών συμφερόντων, αυτοί που καλούνται και πρέπει να φυλάττουν Θερμοπύλες και να αποτελέσουν το τελευταίο οχυρό, πριν την ολοκληρωτική λεηλασία, είναι το δικαστικό σώμα.
Κατά συνέπεια τη δύσκολη και πρωτοφανή βαρβαρότητα που βιώνει η πατρίδα μας στην τελευταία πενταετία της σύγχρονης ιστορίας της, οι δικαστικοί λειτουργοί θα πρέπει αφενός να είναι πιο υποψιασμένοι, αφετέρου πιο καχύποπτοι και να αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα ύποπτες καταστάσεις.
Την περασμένη εβδομάδα, στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, στο Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκε μετά από πολλές αναβολές η έφεση του Λουτρακίου στην κατευθυνόμενη και μεθοδευμένη γελοία ως προς το σκεπτικό της απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου του 2009 σε βάρος του δημοσίου γενικότερα συμφέροντος και του δημοτικού ειδικότερα συμφέροντος του Λουτρακίου.
Επισημαίνεται ότι η κατασκευή του Τουριστικού Λιμένα Λουτρακίου αποτελεί αντισταθμιστικό ωφέλημα και κατά συνέπεια θίγεται βάναυσα το δημόσιο συμφέρον, σε μια εποχή μάλιστα που αναζητούμε τις επενδύσεις οι κυβερνώντες ξεπουάνε τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας! Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της γελοιότητας της απόφασης και τους λόγους που επικαλείται το ΚΑΣ, θα πρέπει να αναλογισθεί ότι αν το ΚΑΣ επεδείκνυε ανάλογη ευαισθησία, σαν και την κατευθυνόμενη προς εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, σήμερα η Ελλάδα θα στερείτο αυτοκινητοδρόμων, δεν θα είχε γίνει ποτέ οι σταθμοί μετρό του Συντάγματος και του Μοναστηρακίου, δεν θα ήταν εφικτή η διέλευση του τραμ από το Βοτανικό, δεν θα είχε διανοιχθεί η υπόγεια διαδρομή για το μετρό Θεσσαλονίκης.
Μόνον από τη γελοία τους απόφαση καθίσταται αυτονόητο ότι κινούνται με σκοπιμότητα προς ζημίαν και μόνον του δημοσίου συμφέροντος, δεδομένου ότι δεν είχαν την ευαισθησία να αναφέρουν ότι στην εποχή μας είναι εφικτό να προστατευθεί το μνημείο του Αρχαίου Διόλκου και από εκεί και πέρα είναι εφικτή η κατασκευή της μαρίνας Λουτρακίου.
Της γελοίας απόφασης του 2009, είχε προηγηθεί το 2002 άλλη μία κατευθυνόμενη και σκόπιμη απόφαση, με στόχο να παγώσει μέχρι την οριστική ματαίωση το έργο. Σε εκείνη τη γελοία απόφαση των συγκεκριμένων επιστημόνων, υπήρχε και η αιτιολογία ότι θα αλλοιωθεί η εικόνα του μνημείου, λόγω του μεγάλου όγκου του έργου που θα κατασκευασθεί. Αιτιολογία που προσαύξανε τη γελοιότητα δεδομένου ότι η το έργο της μαρίνας απέχει από το μνημείο, ενώ η εικόνα του μνημείου αλλοιώνεται μόνον από αέρος κι αυτή αποτυπώνεται μόνον στις αεροφωτογραφίες. Η εικόνα ολόκληρης της διώρυγας δεν είναι δυνατόν να γίνεται αντιληπτή είτε από ξηράς, είτε από θαλάσσης με την ακρίβεια της αεροφωτογραφίας!
Την κρίση ως κατευθυνόμενη και γελοία απόφαση του ΚΑΣ ενισχύει το γεγονός ότι έχει γίνει αποδεκτό σε επίπεδο διευθύνσεων του υπουργείου Πολιτισμού η διαπλάτυνση της Διώρυγας Κορίνθου σε διπλάσιο εύρος.
● Άραγε η προοπτική αυτή δεν θα αλλοιώσει τη σημερινή εικόνα της Διώρυγας , που άλλωστε είναι ένα νεότερο κι όχι ένα αρχαίο μνημείο;
● Δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δήθεν ευαίσθητοι αρχαιολόγοι επί μια ολόκληρη δεκαετία είχαν αφήσει το μνημείο του Αρχαίου Διόλκου να κατακρημνίζεται;
Επίσης στη γελοία τους απόφαση για την αύξηση του αριθμού των διερχόμενων σκαφών, που επίσης ήταν πρόφαση για να καλυφθούν άλλου είδους αμαρτίες, αν αντί για τη θέση δίπλα στη Διώρυγα Κορίνθου είχε επιλεγεί για παράδειγμα η θέση στο Φλάμπουρο, πάλι δεν θα αυξανόταν ο αριθμός των διαπλεόντων τη Διώρυγα Κορίνθου σκαφών αναψυχής; Τότε τι θα έκαναν; Θα απαγόρευαν τη διέλευσή τους;
Ο γελοίος ισχυρισμός αντικρούεται επίσης από την παντελή άγνοια των συγκεκριμένων αρχαιολόγων οι οποίοι μόνον το δημόσιο συμφέρον έπλητταν σκόπιμα, γιατί τα διερχόμενα πλοία προκαλούν τσουνάμι που ξεθάβει τις βάσεις του Αρχαίου Διόλκου, εν αντιθέσει με τον ελαφρύτατο κυματισμό που προκαλούν τα διαπλέοντα σκάφη, λαμβανομένου υπόψη ότι ο κανονισμός ναυσιπλοΐας της Διώρυγας Κορίνθου προβλέπει ανώτατη ταχύτητα τα 5 μίλια και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν επιπτώσεις κυματισμών στο μνημείο, όταν μάλιστα οι κυματισμοί άνω των τριών μποφόρ, έχουν σαφώς μεγαλύτερες επιπτώσεις. Γι’ αυτό άλλωστε είχε «πνιγεί» και η μελέτη κυματισμών, γιατί δεν θα μπορούσαν να στηριχθούν γελοίες αιτιάσεις.
Επομένως, αυτό που μπορεί να εκληφθεί ως συμπέρασμα για τα δύο συμβούλια που έλαβαν τις συγκεκριμένες αποφάσεις, είναι ότι διακρίνονται από φαιδρότητα και τα μέλη τους με το σκεπτικό των αποφάσεων και μόνον σκοπό είχαν να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες και συμφέροντα για να λειτουργήσουν ως κυματοθραύστης στην προοπτική κατασκευής του Τουριστικού Λιμένα Λουτρακίου.
Αποφάσεις επαναλαμβάνεται που έχουν πλήξει το δημόσιο συμφέρον με απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων και καλόν θα είναι τα συγκεκριμένα μέλη να παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη για να σταματήσει επιτέλους η πλάκα στην Ελλάδα που προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων, πλήττεται το δημόσιο συμφέρον και μετά καλούνται όλοι οι πολίτες να πληρώσουν δίνοντας σήμερα ακόμα και το αίμα τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: