Κυριακή 27 Απριλίου 2014

 
 
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ


Opinion Log Πίσω από τις λέξεις Δημοσιεύθηκε στις 9 / 5 / 2013 και έχει αναγνωσθεί 5698 φορές. Θα χρειαστείτε λιγότερο από ένα λεπτό για να διαβάσετε αυτό το άρθρο. συντάκτης του


άρθρουΑγγελική Μαυρομμάτη , φοιτήτρια Από μικροί παίζαμε ρόλους Από μικροί παίζαμε ρόλους. Φορούσαμε το καπέλο του παππού, τα γυαλιά του μπαμπά ή δανειζόμασταν


 την φούστα της μεγάλης αδερφής στα κρυφά και ξαφνικά γινόμασταν διανοούμενοι, δικηγόροι, δασκάλες με μαθητές, χνουδωτά αρκουδάκια κι επίδοξοι χορευτές μπροστά στον ολόσωμο Υιοθετούσαμε ταυτότητες, αλλάζαμε προσωπικότητες και φέρναμε τα παιδικά μας όνειρα στη ζωή κάνοντας συγγενείς και φίλους να μαντεύουν τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Μερικοί, ωστόσο, δεν

 ξεπέρασαν ποτέ αυτό το στάδιο. Μεγαλώνοντας έγιναν οι άνθρωποι passe-partout που αλλάζουν προσωπεία, γούστα και απόψεις ανάλογα με την περίσταση, υιοθετώντας ρόλους και ανεβάζοντας
 παραστάσεις σε κάθε τους σχέση. Η πιο ανώδυνη έκφανση του φαινομένου είναι τόσο συνηθισμένη που θεωρείται σχεδόν αυτονόητη και φυσικά ευρέως αποδεκτή. Πολλοί έχουμε βρεθεί στη θέση είτε από ευγένεια είτε από αμηχανία να προσποιηθούμε πως κάτι μας αρέσει περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα για να ταιριάξουμε με την καινούρια μας παρέα. Άλλοι πάλι έχουμε δηλώσει πως ξέρουμε το αγαπημένο συγκρότημα του συμφοιτητή που προσπαθούμε να καλοπιάσουμε για να μας δώσει σημειώσεις. Ακόμη κι αν το όνομα του συγκροτήματος μας είναι τόσο γνωστό όσο και οι αριθμοί που ακολουθούν μετά το 3,14 στο π. Η χειρότερη περίσταση είναι εκείνη η αμήχανη στιγμή που αναγκαζόμαστε να γελάσουμε με τα κρύα αστεία του αγοριού ή κοριτσιού απέναντι που είναι καλύτερα να γελάει παρά να μιλάει, απλά και μόνο επειδή όταν χαμογελάει εμείς λιώνουμε και δεν μας παίρνει να γειώσουμε κανέναν. Ως εδώ τα ψέματα είναι μικρά και κυρίως αθώα όπως είναι βέβαια και οι προθέσεις μας. Υπάρχουν όμως και οι ειδικές κατηγορίες, οι επαγγελματίες του είδους, που συχνά καταλήγουν να είναι ένα συνονθύλευμα των επικρατέστερων απόψεων και trend της εποχής με αντιφατικές μεταξύ τους πτυχές. Για να γίνουν πιο κατανοητές αυτές οι κατηγορίες αρκεί να εντοπίσουμε, ο καθένας στον κύκλο του, τις δεσποινίδες και τους νεαρούς με αμερικάνικο «swag» στυλ και βαριά λαϊκά για ήχο κλήσης, τον αναρχικό με το πανάκριβο Napapijri μπουφάν, τον κουλτουριάρη που συχνάζει στα καλύτερα club της πόλης ή τους νέο-εναλλακτικούς, μετεξέλιξη των εισακτέων σε δημιουργικές σχολές όπως η Αρχιτεκτονική του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Πασχίζοντας να κάνουν την επανάστασή τους και να ξεχωρίσουν από την άοσμη και άγευστη πλέμπα, υιοθετούν οποιοδήποτε στοιχείο φαίνεται αρκετά ακραίο για να κάνει εντύπωση, χωρίς να είναι σίγουροι αν τους εκφράζει ή όχι. Σε ορισμένες περιπτώσεις δε, υποστηρίζουν οτιδήποτε πάει ενάντια στο κατεστημένο, αλλά και τη λογική πολλές φορές, άνευ επιχειρημάτων ή ακόμη χειρότερα συμφωνούν με οτιδήποτε φαίνεται να ακολουθεί η μάζα με μοναδικό γνώμονα την ενσωμάτωση. Οι άνθρωποι αυτοί αλλάζουν προτιμήσεις, στυλ, απόψεις αλλά και παρέες ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ανακαλύπτουν πρώτοι απ’ όλους την επόμενη μόδα και τελευταίοι τον εαυτό τους. Η σοβαρότερη κατηγορία είναι η κατηγορία της διπλής ζωής. Δύσκολα όμως εντοπίζονται εκείνοι που προσποιούνται τόσο, καθώς έχουν και οι ίδιοι πολλές φορές ξεχάσει ότι παίζουν θέατρο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι άνθρωποι με αυξημένη κοινωνικότητα που χαιρετούν καλοσυνάτα ενώ παράλληλα σχολιάζουν πικρόχολα με τους ελάχιστους, και συνήθως όχι πραγματικούς, φίλους τους. Οι άνθρωποι που μοιάζουν πάντα ευδιάθετοι και σχεδόν ανησυχητικά ευτυχισμένοι. Είναι οι ίδιοι εκείνοι χαρακτήρες που λένε πως τους αρέσει ό,τι αρέσει στην εκάστοτε παρέα, δε συζητούν τα προβλήματά τους στην προσπάθεια να προβάλουν μία τέλεια εικόνα και στην πλειονότητά τους, παρότι δεν φαίνεται, είναι επί της ουσίας ολομόναχοι. Δυστυχώς ζούμε σε μία εποχή που είμαστε ό,τι δηλώνουμε. Γι’ αυτό άλλωστε πολλοί επιδιώκουν να ξεχωρίσουν άνευ περιεχομένου, να ακολουθήσουν τους πιο δημοφιλείς ή να κρύψουν τα χαρακτηριστικά τους για να ταιριάξουν με την σύγχρονη νόρμα. Στην προσπάθεια όμως να παρουσιαστείς ως κάτι άλλο από αυτό που είσαι, χαραμίζεις όσα θα μπορούσες να γίνεις. Το μόνο που χρειάζεται για να διαφέρεις είναι να είσαι ο εαυτός σου όπως μόνο εσύ μπορείς. Αν λοιπόν βρέθηκες να συμμερίζεσαι κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες θέλω να σκεφτείς, «Γιατί πασχίζεις να ταιριάξεις, αφού γεννήθηκες για να ξεχωρίζεις;»



Δεν υπάρχουν σχόλια: