Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

ΛΟΥΤΡΑΚΙ: ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Του Ιερολογιωτάτου – Μουσικολογιωτάτου Ιεροδιακόνου Χριστοδούλου (κατά κόσμον Βασιλείου) Μπουμπάκη, Θεολόγου.


Θέμα: ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΑΥΤΗΣ, ΛΟΓΩ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ

Αγαπητοί μου Χριστιανοί, αφού αναπέμψω Δοξολογία στον Πανάγαθο Θεό, Τιμή
στην Παναγία και πάντας τους Αγίους, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους Σας,
για την καθημερινή Αγάπη σας, που εκδηλώνεται με το ενδιαφέρον σας αλλά και την
στήριξή σας προς το πρόσωπό μου, καθώς τα μηνύματα που λαμβάνω από την 1 η
Αυγούστου 2017, ημέρα της παύσης των καθηκόντων μου, μέχρι και σήμερα,
υπερεπλεόνασαν, εκδηλώνοντας έτσι, με αυτόν τον τρόπο, την αγωνία σας για την εξέλιξη
της υποθέσεώς μου, δηλαδή της παραιτήσεώς μου, όπου - δυστυχώς - αναγκάστηκα να
υποβάλλω, κατόπιν της προγενέστερης, με αρ. πρωτ. 255/7-3-2017, έγγραφης αναφοράς -
καταγγελίας εις βάρος μου του Προϊσταμένου και Προέδρου του Εκκλησιαστικού
Συμβουλίου του Μητροπολιτικού Ι.Ναού Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου, Αιδ. κου Πέτρου
Καγιούλη, με την παρότρυνση (;) και συμβουλή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ.
Διονυσίου, κατ΄ομολογίαν τους και παραδοχή τους.
Λαμβάνοντας υπόψιν μου: Α) Όλα τα γεγονότα που συνέβησαν από τον πρώτο καιρό
της Ιεροδιακονίας μου, μέχρι και σήμερα, Β) Όλων των νόμιμων διαδικαστικών πράξεων ,
καθώς και της εξάντλησης κάθε βοηθήματος, μέσω Συνηγόρου, όπου διενεργήθηκαν από
πλευράς μου, Γ) Την απόρριψη της μετάνοιάς μου, που έβαλα (μόνο για την παραίτησή
μου), καθώς και την απόρριψη των προτάσεων μου, από τον Σεβασμιώτατο,
αποδεικνύοντας – κατ΄εμέ – το προαποφασισμένο της απόφασής Του για το πρόσωπό μου
και Δ) την αοριστία και το αδιευκρίνιστο για την εκδίκαση της υποθέσεώς μου ή κάποιας
επίσημης γραπτής απάντησης μέχρι και σήμερα, με αποτέλεσμα την συστηματική
διαιώνιση του θέματός μου, με πιθανό σκοπό να εξαντληθώ, καθώς έχουν ήδη εξαντληθεί
τα νόμιμα Συνταγματικά χρονικά όρια, μέσα στα οποία έπρεπε να προβούν σε νόμιμες
ενέργειες τα αρμόδια όργανα (ο Σεβασμιώτατος και το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο). Όλα τα
ανωτέρω φρονώ ότι δεν έγιναν τυχαία, αλλά λόγω της μη ύπαρξης οιουδήποτε
παραπτώματός μου.
Τοποθετούμαι, λοιπόν, ευθέως, δημόσια, γραπτά και φανερά, δηλώνοντας την
προαίρεσή μου και τα κίνητρά μου: άλλο θυσιάζομαι και αναγκάζομαι να εναποθέσω το
«Ράσο» μου, όπως έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή και άλλο βλάσφημα το «πετάω»,
πράγμα το οποίο πιθανόν θα ευαρεστούσε (;) την Διοίκηση της Ι.Μητροπόλεώς μας και τον
Σεβ/το, όπου κατά δήλωσή του, έπρεπε να εμφανιστώ, Ενώπιόν Του, με το κοστούμι,
«πετώντας τα Ράσα», έτσι ώστε να προχωρούσε η όλη διαδικασία. Σημειωτέον ότι ΔΕΝ
συντρέχουν λόγοι εις βάρος μου προς αποσχηματισμό και καθαίρεση (!!!), όπως επίσης
συν Θεώ, δεν έχω υποπέσει σε κανένα «αμάρτημα» που να με καθιστά καταδικαστέο σε
αποπομπή. Έχοντας υπόψιν τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, αλλά και του αγώνα που
οφείλω να κάνω, κοιτάζω πίσω χωρίς να ντρέπομαι και χωρίς να μου «τραβάει το αυτί» η
συνείδηση ότι έπραξα κάτι προς ίδιον όφελος εις βάρος της Εκκλησίας, του Ποιμνίου και
των αδελφών μου. Αδυνατώ, λοιπόν, να υπακούσω σε αυτού του είδους την διοίκηση και

το καθεστώς της Ι.Μητροπόλεώς μας και της Ενορίας του Τιμ. Προδρόμου Λουτρακίου.
Αδυνατώ να γίνω συμμέτοχος σε οιαδήποτε «ομάδα» που καταργεί τον «οικογενειακό»
χαρακτήρα του Σώματος της Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας πιθανόν μόνο τους λίγους, τους
ημέτερούς της, και όχι το σύνολό της, δηλαδή όλο το Ποίμνιο και όλους τους Κληρικούς ,
αδιακρίτως και αδιαιρέτως. Αδυνατώ να γίνω ένα με το σύστημα, που διαχωρίζει το
Ποίμνιο και τους Κληρικούς σε «κάστες», βάζοντάς τους στο περιθώριο, χωρίς να
ακούγεται η φωνή τους, διότι στην Εκκλησία μας, η Κεφαλή με τα υπόλοιπα μέλη του
Σώματός της, συνδέεται αναπόσπαστα, αδιαίρετα και ισότιμα. Αδυνατώ να υπακούσω,
να γονατίσω και να ζητήσω συγγνώμη στην στρεβλή διάνοια, στην κακή - δαιμονική
νοοτροπία, στα «ίδια» - εγωιστικά θελήματα και στην «οσφυοκαμψία». Γνωρίζοντας ως
Μοναχός, πως εκούσια θυσίασα το θέλημά μου, στην συνείδησή μου αυτά τα υπαρκτά
«κακώς κείμενα», δεν χωρούν, διότι πρώτη και απαραίτητη υποχρέωσή μου είναι να
είμαι με όλες μου τις δυνάμεις καλός Χριστιανός, Χριστόδουλος και όχι δαιμονόδουλος…
Κάποιες φορές , ίσως είναι καλύτερο να χαρακτηριστώ ως αδιάφορος, ανυπάκουος και
αυθάδης, παρά να πράξω πράγματα που απεχθάνομαι και που εν΄ονόματι, δήθεν, της
υπακοής, τα σαθρά και άνανδρα βαπτίζονται ως ορθά και δίκαια, επιβάλλοντάς τα,
εξορίζοντας παντελώς την ύψιστη των αρετών , κατά τους Αγίους Πατέρες, Διάκριση. Με
Φόβο Θεού και Αγιοπατερική Διάκριση «καλύτερα με παντελόνι στον Παράδεισο, παρά με
Πετραχήλι και στην κόλαση». Την γνώση για το «ποιός» είμαι και για τις «θέσεις» μου, η
διοίκηση της Ι. Μητροπόλεώς μας, την είχε και την έχει, διότι όλα έγιναν και γίνονται
δημόσια, γραπτά, φανερά και νόμιμα. Πέραν αυτού, έχω λάβει Κανονική Συμμαρτυρία,
χωρίς να παρανομήσω και μάλιστα χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα.
Προσεύχομαι να επιτευχθεί η πολυπόθητη αλλαγή (!) του τρόπου Διοίκησης και
συμπεριφοράς, από εδώ και πέρα, ως προς όλους, έχοντας όλοι κατά νου, ιδιαιτέρως οι
Κληρικοί οιουδήποτε βαθμού, πως η Εκκλησία μας πήρε από το πουθενά και μας έκανε ό,τι
είμαστε σήμερα. Για όλα αυτά όμως, όπως και για πολλά άλλα (!), «κατάντησε» η φωνή
μου «…φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» (Μτθ. Γ΄, 3 και Ησ. Μ΄, 3).
Τέλος, ως προς την μισθοδοσία μου, κάνω γνωστό πως ό,τι καταχωρήθηκε από την 1 η -
8-2017 , ημέρα αρχής της παύσης των καθηκόντων μου, αλλά και μετά, δεν εισέπραξα και
δεν καρπώθηκα ποτέ απολύτως τίποτα, καθώς πλέον ήταν χρήματα που δεν δικαιούμουν.
Ως προς το «Ράσο» μου, ποτέ δεν το έβγαλα και ποτέ δεν εμφανίστηκα χωρίς αυτό.
Το γεγονός της εναπόθεσής του, θα λάβει χώρα την 31 η Ιουλίου του ενεστώτος έτους,
ημέρα Τρίτη, εκ των πραγμάτων, όπως προαναφέρω, επανερχόμενος στην λαϊκή
αμφίεση, μένοντας εδώ, ανοιχτός σε όλους και αντιμετωπίζοντας οιαδήποτε κατάσταση,
χωρίς να το βάζω στα πόδια.
Γνωρίζοντας πως το ζητούμενο και ο επιθυμητός σκοπός δεν είναι να στηλιτεύεται
και να πολεμιέται ο άνθρωπος, αλλά η αμαρτία και η εμμονή σε αυτήν, Προσεύχομαι και
Παρακαλώ, με την Μετάνοια, όλοι ανεξαιρέτως να αξιωθούμε της μακαρίας και γλυκιάς
Φωνής Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού λέγοντος : «… εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ ! επί
ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω∙ είσελθε εις την χαράν Του Κυρίου σου.»
(Μτθ. ΚΕ΄,21).

Δεν υπάρχουν σχόλια: