Σήμερα έφυγε ένας καλός φίλος και ποιητής

 

 Σήμερα έφυγε ένας καλός φίλος  και ποιητής

 

Ίσως δεν είναι πολλοί  που γνωρίζουν ότι ο  Περικλής Μπαλοδήμος εκτός από δικηγόρος,  πασίγνωστος στην Κορινθία, έγραφε και ποιήματα

Μερικές λέξεις  για την ποίησή του νομίζω ότι δεν είναι αρκετά να περιγράψουν  το εύρος της νοητικής του διάστασης.

Μεστός και απλός ο λόγος του ποιητή Περικλή  αλλά όχι επιτηδευμένος . Χωρίς  υπονοούμενα και υπερβολές  αλλά στο μέτρο και στο ζύγι μιας  διαρκούς  κίνησης που θέλει τη ζωή  να υπερέχει και να υψώνεται σε ανώτερα πεδία . Από την αρχή των πρώτων λέξεων στοχεύει  αλάνθαστα και κατευθύνει τον λόγο του στην ουσία . Εκεί ακριβώς που νοιώθει  ότι  πετυχαίνει τον στόχο του.

  Θα μπορούσα να γράφω και άλλα πολλά για την ποίηση του του Περικλή αλλά αντί αυτού θα σας παραθέσω  4 τυχαία  ποιήματα  από την ποιητική του συλλογή  “ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ” που μου χάρισε το 2012 επισκεπτόμενος το γραφείο του για μια συνέντευξη.

  Καλό ταξίδι φίλε Περικλή     

 ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΙΛΟΥΝ

 

Έρχεται καιρός που οι φίλοι ξαφνικά, σαν να τους κάλεσαν,

 σε μια παράσταση που αλλού αρχίζει, φεύγουν για εκεί

και χάνονται. Μακρόμισχα άσπρα τριαντάφυλλα κράτησε εσύ,

 να ξεχωρίζεις. Μήπως κάποιοι που επιθυμείς, αναγνωρίσουν

 το σημάδι και επιστρέφουν, για να ανέβουν στου δικού σου

 θεάτρου το πατάρι και να απαγγείλουν, αρχίζοντας πάλι

 μ’ εκείνο το: «Έρως ανίκατε μάχαν», που τη ζωή σου τόσο βαθιά χάραξε.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΟΙΑ

 Εκεί έξω στο σκοτάδι, οι σκιές χαμένων πολεμιστών

 αποτέλειωσαν τον πόλεμο της Τροίας. Πολέμησαν για μια

 παθιασμένη χίμαιρα, για ένα όνομα γυναίκας. Για λίγη στάχτη

 δόξας που στους βασιλιάδες μόνον δόθηκε.

 Ετσι πάντα συμβαίνει.

 Εκείνοι διάβηκαν της ζωής το ποτάμι υπακούοντας

 στα προστάγματα ενός συνθήματος κενού, για ν’ ανεβούν

 οι άρχοντες της ιστορίας τα σκαλοπάτια

 Μετά την Τροία κανένας δεν θυμάται αυτούς που άφησαν 

στ’ ακρογιάλια της κουφάρια τα κορμιά τους

, πλην του θεϊκού Αχιλλέα το όνομα κι ας άξιζαν κι αυτοί

 μια κάποια, έστω μικρή, στην ιστορία αναφορά.

 ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

 

Μάζεψε της άνοιξης τα τρυφερά λουλούδια, 

πάνω στη δόξα τους, όσο ο καιρός ανέμελα το θέλει.

 Μάζεψε αυτά τα υπέροχα ερωτικά στολίδια που η όψη τους 

σε τράβηξε κοντά τους. 

Μπες σ’ αυτό το σύντομο παιχνίδι που ακατάλυτοι νόμοι

 το κάνουν δίχως τέλος και κοίταξε στα μάτια το ανυπέρβλητο

 μεγαλείο τους που δεν γνωρίζει δύση,

 σαν να είναι μονάχα για σένα φτιαγμένο.

 ΠΕΡΓΑΜΟΣ μ.Χ

 

Εκεί που οι άνεμοι σηκώνουν τώρα την στάχτη 

ενός χαμένου κόσμου, κάποτε έλαμπαν χρυσά

 τα φώτα δοξασμένης πολιτείας

 Τους δυνατούς κι υπέροχους καιρούς της, τα συμπόσια

 και τις μεγαλόπρεπες τελετές της, κι αυτές τις τέχνες τις

 σπουδαίες δεν θα βρεις ταξιδιώτη, που αυτά περνάς τα μέρη.

 Ούτε τους ναούς και τα μεγάλα θέατρά της, παρά μονάχα

σκόνη αιώνων τον ουρανό της να σκεπάζει. 

Μονάχα λείψανα και πέτρες.

 Είχαν προβλέψει της πόλης την καταστροφή.

 Είχαν προβλέψει, κανένας όμως δεν τους πίστεψε,

 και της επιστροφής την εποχή.

 Είπαν, πως θα τη δείξουν στου ουρανού τα βάθη, αστέρια,

 σχηματίζοντας του γυρισμού σημεία.

 Τότε θα έχει έρθει, είπαν ο καιρός.

Συμπωματικά σαν σήμερα σαν σήμερα το 1859 γεννήθηκε ο σπουδαίος ποιητής Κωστής Παλαμάς