ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ:
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΤΟ 2100 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
Γκρεμίζουν τις "άσχημες" γοτθικές εκκλησίες και χτίζουν τζαμιά.
Αμβούργο, μια πόλη «ευρωπαϊκή» με 43 τζαμιά – Καλώς ήλθατε στη «νέα Ευρώπη».
Στην Γερμανία χτίζονται ταχύτατα δεκάδες τζαμιά. Το Αμβούργο έχει περισσότερα τζαμιά από πολλές τουρκικές πόλεις.
Σημείωση: σε ενημερωτικό ταξίδι στο Αμβούργο οι γερμανοί ξεναγοί μας ξεναγούσαν περήφανοι στα τζαμιά του Αμβούργου. Αυτός είναι ο σημερινός επισκέψιμος πολιτισμός της Γερμανίας.
Ο Kamal (46 ετών) και η σύζυγός του Shadia (42 ετών) έχουν δέκα παιδιά κάτω των 18 ετών και ζουν με το Hartz IV (το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών). Έχουν ένα μηνιαίο καθαρό εισόδημα 3000 € περίπου. Επιπλέον, όλες οι δαπάνες για το ενοίκιό τους, την υγειονομική τους περίθαλψη, τις μεταφορές, τη θέρμανση, κλπ. πληρώνονται από το κράτος. Ο Kamal δεν εργάστηκε ποτέ, ούτε είχε ποτέ μια κανονική δουλειά, ποτέ δεν τελείωσε το σχολείο, και ποτέ δεν έμαθε κάποιο επάγγελμα. Τώρα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος". Ο Κλάους, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του Kamal λέει, «ο άνθρωπος είναι μια χαρά». Μάλιστα ομολόγησε στον Klaus ότι λέει ψέματα ότι είναι άρρωστος. «Μου είπε κάποτε, “Γιατί να δουλέψω αφού μπορώ να ζήσω καλά χωρίς να δουλεύω;” λέει ο Klaus. μπορείτε να βγάλετε λεφτά, κάνοντας πολλά παιδιά. Φέρτε ένα σωρό από τα μέλη της οικογένειάς σας, κολλήστε και κάποια παιδιά από πολυγαμικούς γάμους (το επόμενο σύνορο στην «ισότητα του γάμου» μετά τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων) και σύντομα θα σου έρχονται 10 χιλιάδες κάθε μήνα.
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΤΟ 2100 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
Γκρεμίζουν τις "άσχημες" γοτθικές εκκλησίες και χτίζουν τζαμιά.
Στην Γερμανία χτίζονται ταχύτατα δεκάδες τζαμιά. Το Αμβούργο έχει περισσότερα τζαμιά από πολλές τουρκικές πόλεις.
Σημείωση: σε ενημερωτικό ταξίδι στο Αμβούργο οι γερμανοί ξεναγοί μας ξεναγούσαν περήφανοι στα τζαμιά του Αμβούργου. Αυτός είναι ο σημερινός επισκέψιμος πολιτισμός της Γερμανίας.
Ο Kamal (46 ετών) και η σύζυγός του Shadia (42 ετών) έχουν δέκα παιδιά κάτω των 18 ετών και ζουν με το Hartz IV (το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών). Έχουν ένα μηνιαίο καθαρό εισόδημα 3000 € περίπου. Επιπλέον, όλες οι δαπάνες για το ενοίκιό τους, την υγειονομική τους περίθαλψη, τις μεταφορές, τη θέρμανση, κλπ. πληρώνονται από το κράτος. Ο Kamal δεν εργάστηκε ποτέ, ούτε είχε ποτέ μια κανονική δουλειά, ποτέ δεν τελείωσε το σχολείο, και ποτέ δεν έμαθε κάποιο επάγγελμα. Τώρα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος". Ο Κλάους, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του Kamal λέει, «ο άνθρωπος είναι μια χαρά». Μάλιστα ομολόγησε στον Klaus ότι λέει ψέματα ότι είναι άρρωστος. «Μου είπε κάποτε, “Γιατί να δουλέψω αφού μπορώ να ζήσω καλά χωρίς να δουλεύω;” λέει ο Klaus. μπορείτε να βγάλετε λεφτά, κάνοντας πολλά παιδιά. Φέρτε ένα σωρό από τα μέλη της οικογένειάς σας, κολλήστε και κάποια παιδιά από πολυγαμικούς γάμους (το επόμενο σύνορο στην «ισότητα του γάμου» μετά τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων) και σύντομα θα σου έρχονται 10 χιλιάδες κάθε μήνα.
Οι Τούρκοι ήρθαν στη Γερμανία ως «προσκεκλημένοι εργάτες». Ο σκοπός τους ήταν να παρέχουν κάποια «αναγκαία φθηνή εργασία» και μετά να φύγουν. Αλλά το σύστημα δεν λειτούργησε έτσι.
Και τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί που οδηγούνται σε όλες τις «ανοικτές» πολυπολιτισμικές δυτικές κοινωνίες, όπου οι μη-εργαζόμενοι βυθίζουν σε χρεοκοπία το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.
Τρία εκατομμύρια Τούρκοι ζουν ήδη στη Γερμανία, ενώ 2,5 εκατομμύρια από αυτούς έχουν γερμανική υπηκοότητα, και η πλειοψηφία τους είναι συντηρητικοί μουσουλμάνοι.
Πολύ λίγοι Τούρκοι στη Γερμανία έχουν μια κανονική δουλειά. Περίπου το 20%. Το άλλο 80% ζει με τo λεγόμενo Hartz IV (σύστημα κοινωνικών παροχών). Το 70% των παιδιών τους δεν έχει απολυτήριο. Παρατούν το σχολείο πριν ολοκληρώσουν τη βασική εκπαίδευσή τους.
Σύμφωνα με το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών, κάθε ενήλικος πολίτης που έχει τη γερμανική υπηκοότητα, είναι άνεργος και δεν μπορεί να βρει την κατάλληλη δουλειά, έχει το δικαίωμα να πάρει μηνιαίως το ποσό των 482 €. Επιπλέον, οι γονείς παίρνουν για κάθε παιδί κάτω των 18 ετών, 200 €, καθώς και όλα τα μηνιαία έξοδα τους όσον αφορά το ενοίκιο, τα έξοδα θέρμανσης, ενέργειας, ασφάλισης υγείας και δημόσιας συγκοινωνίας.
«Όλως περιέργως μερικοί Τούρκοι που ζουν με τα γενναιόδωρα κρατικά επιδόματα μπορούν να έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα και να οδηγούν πολυτελή αυτοκίνητα όπως Mercedes ή BMW», λέει ο Κλάους, ένας ιδιοκτήτης του οποίου οι ενοικιαστές ανήκουν σε αυτή την περίπτωση.
Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά εύκολη. Ακριβώς όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στην υπόλοιπη Δύση, μπορείτε να βγάλετε λεφτά, κάνοντας πολλά παιδιά. Φέρτε ένα σωρό από τα μέλη της οικογένειάς σας, κολλήστε και κάποια παιδιά από πολυγαμικούς γάμους (το επόμενο σύνορο στην «ισότητα του γάμου» μετά τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων) και σύντομα θα σου έρχονται 10 χιλιάδες κάθε μήνα.
Ο Kamal (46 ετών) και η σύζυγός του Shadia (42 ετών) έχουν δέκα παιδιά κάτω των 18 ετών και ζουν με το Hartz IV (το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών). Έχουν ένα μηνιαίο καθαρό εισόδημα 3000 € περίπου. Επιπλέον, όλες οι δαπάνες για το ενοίκιό τους, την υγειονομική τους περίθαλψη, τις μεταφορές, τη θέρμανση, κλπ. πληρώνονται από το κράτος.
Ο Kamal δεν εργάστηκε ποτέ, ούτε είχε ποτέ μια κανονική δουλειά, ποτέ δεν τελείωσε το σχολείο, και ποτέ δεν έμαθε κάποιο επάγγελμα. Τώρα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος". Ο Κλάους, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του Kamal λέει, «ο άνθρωπος είναι μια χαρά». Μάλιστα ομολόγησε στον Klaus ότι λέει ψέματα ότι είναι άρρωστος. «Μου είπε κάποτε, “Γιατί να δουλέψω αφού μπορώ να ζήσω καλά χωρίς να δουλεύω;” λέει ο Klaus.
Ο Kamal είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει τακτικά τις εκθέσεις ανεργίας του στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Απασχόλησης (Bundes Agentur für Arbeit) στην πόλη του. Το κάνει αυτό, όταν τον καλούν για μια συνέντευξη για δουλειά. Αλλά πάντα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος" . Ισχυρίζεται ότι “έχει αφόρητους πόνους στην πλάτη και τις αρθρώσεις του”. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να κάνει οποιαδήποτε εργασία. Ο μόνος που ξέρει την αλήθεια για τον Kamal είναι ο ιδιοκτήτης του, ο Klaus.
Ο Klaus και πολλοί άλλοι Γερμανοί είναι εξοργισμένοι με τον Kamal και τους ομοίους του. "Είμαστε εμείς, οι φορολογούμενοι, που πρέπει να χρηματοδοτούμε τέτοιους λεχρίτες σαν τον Kamal. Αυτό με κάνει να αρρωσταίνω", λέει ο Klaus συνοφρυωμένος.
Από την άλλη πλευρά, ο γείτονας του Kamal, ο Dieter εργάζεται για μια εταιρεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Εργάζεται 8 ώρες ημερησίως, για να πάρει μόνο 800 € στο τέλος του μήνα. Από αυτό το μισθό έχει να πληρώσει το νοίκι του και τις λοιπές δαπάνες του. Αυτό που του μένει είναι κάπου γύρω στα 400 €.
Όλα αυτά κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν πάνω στη πλάτη της Γερμανίας. Φανταστείτε εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν με αυτόν τον τρόπο και αναπαράγονται με ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό από το γηγενή πληθυσμό, που θα οδηγήσουν τις δαπάνες του κράτους.
Οι Γερμανοί πολίτες μπορούν να μπουν στην Τουρκία με μια απλή επίδειξη της ταυτότητάς τους. Ως εκ τούτου Ο Γερμανός Τούρκος, ιδιαίτερα οι γυναίκες, ταξιδεύουν στην Τουρκία και επιστρέφουν με ένα "νοικιασμένο" μωρό. Παίρνουν το μωρό προσωρινά από συγγενείς και αξιώνουν στα γερμανικά σύνορα ότι είναι ‘το μωρό τους’ που γεννήθηκε πρόσφατα στην Τουρκία.
Ο Khaled, ένας Τούρκος, μου είπε ότι μπορείς να βρεις "ένα ψεύτικο πιστοποιητικό γέννησης" στην Τουρκία με 10 δολάρια.
Πίσω στη Γερμανία, το "νέο" μωρό γράφεται στο ληξιαρχείο του δήμου και η «μητέρα του μωρού» αρχίζει να παίρνει 200 € μηνιαίως.
Η Nicole, μια Γερμανίδα δασκάλα μου είπε κάποτε, ότι όταν ρώτησε τους μαθητές της τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, η πλειοψηφία των Τούρκων μαθητών είπε, «Hartz IV Empfänger» (δέκτης κρατικών παροχών). Όταν ρώτησε τους μαθητές της, "Γιατί αυτό;" ένα κορίτσι απάντησε: «Οι γονείς μου ζουν με το Hartz IV και έχουν μια εύκολη ζωή. Κοιμούνται περισσότερο το πρωί, και πάντα έχουν αρκετά χρήματα».
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ:
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΤΟ 2100 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
«Το όνειρο της ύπαρξης μιας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είναι νεκρό για τους Τούρκους» λέει ο Jalal, ένας ανεξάρτητος Κούρδος δημοσιογράφος που ζει στη Γερμανία. Και πρόσθεσε: «Το τουρκικό κατεστημένο πιστεύει ότι οι Τούρκοι στη Γερμανία αποτελούν μια πολύτιμη αιχμή του δόρατος για την ανάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη βία τον 15ο αιώνα, θα μπορούσε, όπως πολλοί Τούρκοι πιστεύουν, να γίνει πραγματικότητα στον 21ο αιώνα, στη Γερμανία, στην καρδιά της Ευρώπης.
Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι δημογραφικά, ενώ η γερμανική αύξηση του πληθυσμού είναι σχεδόν μηδενική, οι Τούρκοι στη Γερμανία έχουν ετήσιο ποσοστό γεννήσεων άνω του 5%. Ως εκ τούτου, οι δημογράφοι υποθέτουν ότι μέχρι το 2050 η πλειοψηφία των ανθρώπων που θα ζουν στη Γερμανία θα είναι τουρκικής καταγωγής».
Και τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί που οδηγούνται σε όλες τις «ανοικτές» πολυπολιτισμικές δυτικές κοινωνίες, όπου οι μη-εργαζόμενοι βυθίζουν σε χρεοκοπία το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.
Τρία εκατομμύρια Τούρκοι ζουν ήδη στη Γερμανία, ενώ 2,5 εκατομμύρια από αυτούς έχουν γερμανική υπηκοότητα, και η πλειοψηφία τους είναι συντηρητικοί μουσουλμάνοι.
Πολύ λίγοι Τούρκοι στη Γερμανία έχουν μια κανονική δουλειά. Περίπου το 20%. Το άλλο 80% ζει με τo λεγόμενo Hartz IV (σύστημα κοινωνικών παροχών). Το 70% των παιδιών τους δεν έχει απολυτήριο. Παρατούν το σχολείο πριν ολοκληρώσουν τη βασική εκπαίδευσή τους.
Σύμφωνα με το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών, κάθε ενήλικος πολίτης που έχει τη γερμανική υπηκοότητα, είναι άνεργος και δεν μπορεί να βρει την κατάλληλη δουλειά, έχει το δικαίωμα να πάρει μηνιαίως το ποσό των 482 €. Επιπλέον, οι γονείς παίρνουν για κάθε παιδί κάτω των 18 ετών, 200 €, καθώς και όλα τα μηνιαία έξοδα τους όσον αφορά το ενοίκιο, τα έξοδα θέρμανσης, ενέργειας, ασφάλισης υγείας και δημόσιας συγκοινωνίας.
«Όλως περιέργως μερικοί Τούρκοι που ζουν με τα γενναιόδωρα κρατικά επιδόματα μπορούν να έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα και να οδηγούν πολυτελή αυτοκίνητα όπως Mercedes ή BMW», λέει ο Κλάους, ένας ιδιοκτήτης του οποίου οι ενοικιαστές ανήκουν σε αυτή την περίπτωση.
Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά εύκολη. Ακριβώς όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στην υπόλοιπη Δύση, μπορείτε να βγάλετε λεφτά, κάνοντας πολλά παιδιά. Φέρτε ένα σωρό από τα μέλη της οικογένειάς σας, κολλήστε και κάποια παιδιά από πολυγαμικούς γάμους (το επόμενο σύνορο στην «ισότητα του γάμου» μετά τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων) και σύντομα θα σου έρχονται 10 χιλιάδες κάθε μήνα.
Ο Kamal (46 ετών) και η σύζυγός του Shadia (42 ετών) έχουν δέκα παιδιά κάτω των 18 ετών και ζουν με το Hartz IV (το γερμανικό σύστημα κοινωνικών παροχών). Έχουν ένα μηνιαίο καθαρό εισόδημα 3000 € περίπου. Επιπλέον, όλες οι δαπάνες για το ενοίκιό τους, την υγειονομική τους περίθαλψη, τις μεταφορές, τη θέρμανση, κλπ. πληρώνονται από το κράτος.
Ο Kamal δεν εργάστηκε ποτέ, ούτε είχε ποτέ μια κανονική δουλειά, ποτέ δεν τελείωσε το σχολείο, και ποτέ δεν έμαθε κάποιο επάγγελμα. Τώρα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος". Ο Κλάους, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του Kamal λέει, «ο άνθρωπος είναι μια χαρά». Μάλιστα ομολόγησε στον Klaus ότι λέει ψέματα ότι είναι άρρωστος. «Μου είπε κάποτε, “Γιατί να δουλέψω αφού μπορώ να ζήσω καλά χωρίς να δουλεύω;” λέει ο Klaus.
Ο Kamal είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει τακτικά τις εκθέσεις ανεργίας του στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Απασχόλησης (Bundes Agentur für Arbeit) στην πόλη του. Το κάνει αυτό, όταν τον καλούν για μια συνέντευξη για δουλειά. Αλλά πάντα ισχυρίζεται ότι είναι "άρρωστος" . Ισχυρίζεται ότι “έχει αφόρητους πόνους στην πλάτη και τις αρθρώσεις του”. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να κάνει οποιαδήποτε εργασία. Ο μόνος που ξέρει την αλήθεια για τον Kamal είναι ο ιδιοκτήτης του, ο Klaus.
Ο Klaus και πολλοί άλλοι Γερμανοί είναι εξοργισμένοι με τον Kamal και τους ομοίους του. "Είμαστε εμείς, οι φορολογούμενοι, που πρέπει να χρηματοδοτούμε τέτοιους λεχρίτες σαν τον Kamal. Αυτό με κάνει να αρρωσταίνω", λέει ο Klaus συνοφρυωμένος.
Από την άλλη πλευρά, ο γείτονας του Kamal, ο Dieter εργάζεται για μια εταιρεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Εργάζεται 8 ώρες ημερησίως, για να πάρει μόνο 800 € στο τέλος του μήνα. Από αυτό το μισθό έχει να πληρώσει το νοίκι του και τις λοιπές δαπάνες του. Αυτό που του μένει είναι κάπου γύρω στα 400 €.
Όλα αυτά κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν πάνω στη πλάτη της Γερμανίας. Φανταστείτε εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν με αυτόν τον τρόπο και αναπαράγονται με ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό από το γηγενή πληθυσμό, που θα οδηγήσουν τις δαπάνες του κράτους.
Οι Γερμανοί πολίτες μπορούν να μπουν στην Τουρκία με μια απλή επίδειξη της ταυτότητάς τους. Ως εκ τούτου Ο Γερμανός Τούρκος, ιδιαίτερα οι γυναίκες, ταξιδεύουν στην Τουρκία και επιστρέφουν με ένα "νοικιασμένο" μωρό. Παίρνουν το μωρό προσωρινά από συγγενείς και αξιώνουν στα γερμανικά σύνορα ότι είναι ‘το μωρό τους’ που γεννήθηκε πρόσφατα στην Τουρκία.
Ο Khaled, ένας Τούρκος, μου είπε ότι μπορείς να βρεις "ένα ψεύτικο πιστοποιητικό γέννησης" στην Τουρκία με 10 δολάρια.
Πίσω στη Γερμανία, το "νέο" μωρό γράφεται στο ληξιαρχείο του δήμου και η «μητέρα του μωρού» αρχίζει να παίρνει 200 € μηνιαίως.
Η Nicole, μια Γερμανίδα δασκάλα μου είπε κάποτε, ότι όταν ρώτησε τους μαθητές της τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, η πλειοψηφία των Τούρκων μαθητών είπε, «Hartz IV Empfänger» (δέκτης κρατικών παροχών). Όταν ρώτησε τους μαθητές της, "Γιατί αυτό;" ένα κορίτσι απάντησε: «Οι γονείς μου ζουν με το Hartz IV και έχουν μια εύκολη ζωή. Κοιμούνται περισσότερο το πρωί, και πάντα έχουν αρκετά χρήματα».
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ:
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΤΟ 2100 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
«Το όνειρο της ύπαρξης μιας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είναι νεκρό για τους Τούρκους» λέει ο Jalal, ένας ανεξάρτητος Κούρδος δημοσιογράφος που ζει στη Γερμανία. Και πρόσθεσε: «Το τουρκικό κατεστημένο πιστεύει ότι οι Τούρκοι στη Γερμανία αποτελούν μια πολύτιμη αιχμή του δόρατος για την ανάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη βία τον 15ο αιώνα, θα μπορούσε, όπως πολλοί Τούρκοι πιστεύουν, να γίνει πραγματικότητα στον 21ο αιώνα, στη Γερμανία, στην καρδιά της Ευρώπης.
Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι δημογραφικά, ενώ η γερμανική αύξηση του πληθυσμού είναι σχεδόν μηδενική, οι Τούρκοι στη Γερμανία έχουν ετήσιο ποσοστό γεννήσεων άνω του 5%. Ως εκ τούτου, οι δημογράφοι υποθέτουν ότι μέχρι το 2050 η πλειοψηφία των ανθρώπων που θα ζουν στη Γερμανία θα είναι τουρκικής καταγωγής».
Αμβούργο, μια πόλη «ευρωπαϊκή» με 43 τζαμιά – Καλώς ήλθατε στη «νέα Ευρώπη».
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το μέλλον που επιφυλάσσουν σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις είναι η πόλη του Αμβούργου. Στην πόλη αυτή, μέχρι πρότινος ευρωπαϊκή, υπάρχουν όχι ένα ούτε δύο αλλά 43 ολόκληρα τζαμιά με τους ιμάμηδες να βγαίνουν έξω και να κάνουν αρκετές φορές μέσα στην ημέρα λειτουργία.
Εκκλησία στο Αμβούργο μετατρέπεται σε τέμενος
Ο Ντάνιελ Αμπντίν, διευθυντής του Ισλαμικού Κέντρου Αλ Νουρ, βρίσκεται στο εσωτερικό του ναού που πρόκειται να μετατραπεί σταδιακά και κατόπιν εργασιών σε μουσουλμανικό τζαμί.
Το καμπαναριό είχε εμφανίζει ρωγμές, ενώ ο νοτιοανατολικός τοίχος θα έπρεπε, κατά κάποιον τρόπο, να διαμορφωθεί έτσι ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει μία κόγχη, η οποία θα έδειχνε προς την ιερή πόλη της Μέκκας στη Σαουδική Αραβία. Αυτά τα προβλήματα, όμως, δεν απασχολούσαν ιδιαίτερα τον Ντάνιελ Αμπντίν, όταν το 2012 αγόρασε την εκκλησία Καπερναούμ στο Αμβούργο.
«Διαχείριση» κατοίκων
Πιο δύσκολο θέμα, από τα εκατομμύρια που θα δαπανούσε για τις τροποποιήσεις, ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδρούσαν οι κάτοικοι της Χορν, μιας εργατικής συνοικίας, όπου βρισκόταν και η εκκλησία από το 1961, όταν μαθαίναν ότι ο Αμπντίν θα μετέτρεπε την εκκλησία σε μουσουλμανικό τζαμί.
«Διαχείριση» κατοίκων
Πιο δύσκολο θέμα, από τα εκατομμύρια που θα δαπανούσε για τις τροποποιήσεις, ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδρούσαν οι κάτοικοι της Χορν, μιας εργατικής συνοικίας, όπου βρισκόταν και η εκκλησία από το 1961, όταν μαθαίναν ότι ο Αμπντίν θα μετέτρεπε την εκκλησία σε μουσουλμανικό τζαμί.
Η εκκλησία «ήταν το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσαμε», υποστηρίζει ο Αμπντίν, διευθυντής του Ισλαμικού Κέντρου Αλ Νουρ στο Αμβούργο, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε έξω από την πρώην λουθηρανική εκκλησία.
Ομως, αυτό ακριβώς αγόρασε, μία εκκλησία, όσο και αν αυτό δυσαρέστησε τους κατοίκους της ιστορικής πόλης, οι οποίοι θεωρούν ότι η μετατροπή του χριστιανικού ναού σε τζαμί συμβολίζει περισσότερο τον εξισλαμισμό της Γερμανίας.
Οπως τονίζει ο συνταξιούχος ιερέας, Ελγκε Αντολφσέν, πρόκειται για την «πρώτη ρωγμή στο φράγμα». Ταυτόχρονα, η τοπική οργάνωση του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος ζήτησε να σταματήσουν αμέσως οι εργασίες, ενώ κάποιος άλλος ιερωμένος πρότεινε την κατεδάφιση του μικρού ναού που είχε να χρησιμοποιηθεί από το 2002, κάτι που θα ήταν προτιμότερο από το να επιτραπεί η μετατροπή του σε τέμενος.
Οι εργασίες συνεχίζονται
Ομως η αλήθεια είναι ότι οι αρχικές αντιθέσεις στη μετατροπή σιγά σιγά χάθηκαν, και έτσι ακόμα και σήμερα οι οικοδομικές εργασίες εξακολουθούν. Οπως λέει ο Αμπντίν, οι πρώτες αντιδράσεις ήταν απλώς σαχλαμάρες. «Η εκκλησία ήταν κενή επί δέκα χρόνια, και κανείς δεν νοιάστηκε για αυτό. Οταν, όμως, μπήκαν στην εικόνα οι μουσουλμάνοι, αμέσως το θέμα απέκτησε ενδιαφέρον».
Η προσπάθεια του διευθυντή του ισλαμικού κέντρου να βρει έναν καινούργιο χώρο να το στεγάσει ξεκίνησε το 2004. Από την ίδρυση του κέντρου, το 1993, συγκεντρώνονται εκεί οι ευσεβείς μουσουλμάνοι της πόλης, οι οποίοι σήμερα ανέρχονται σε 2.000 και προέρχονται από 30 χώρες. Στο παρελθόν συγκεντρώνονταν σε υπόγειους χώρους στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. «Οι άνθρωποι προσεύχονταν ανάμεσα στα σταθμευμένα αυτοκίνητα», εξηγεί ο Αμπντίν, κουνώντας το κεφάλι του.
Τα «τζαμιά της αυλής»
Ο Ραούφ Τσεϊλάν, καθηγητής Θρησκειολογικών Μελετών και Κοινωνιολογίας, στο πανεπιστήμιο του Οσναμπρυκ, διευκρινίζει ότι τέτοιου είδους πρόχειρες εγκαταστάσεις, γνωστά ως «τζαμιά της αυλής», άρχισαν να δημιουργούνται από τη στιγμή που μουσουλμάνοι μετανάστες άρχισαν να φτάνουν στη Δυτική Γερμανία κατά τη δεκαετία του 1960. «Τότε οι μουσουλμάνοι επιθυμούσαν διακαώς να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, και για αυτό δεν ενδιαφέρονταν να αγοράσουν μεγαλύτερα κτίρια. Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο κόσμος θέλει να παραμείνει στη Γερμανία, και γι’ αυτό τον λόγο θέλουν να κτίσουν και κανονικά τεμένη», τονίζει ο Τσεϊλάν.
Και ο ίδιος ο Αμπντίν παραδέχεται ότι «η καρδιά μου χτυπά χανσεατικά», αναφερόμενος στην περιοχή, που είναι το Αμβούργο, όπου έφτασε πριν από περίπου 30 χρόνια. Ταυτόχρονα, επισημαίνει ότι οι τοπικές κοινωνίες «οφείλουν να κατανοήσουν και τις ανάγκες των μουσουλμάνων αν θέλουν να μας αφομοιώσουν. Ομως θα θέλαμε να δούμε τις εκκλησίες πιο γεμάτες, γιατί δεν είναι στόχος μας ο εξισλαμισμός της Γερμανίας ή να καταλάβουμε τους ναούς», καταλήγει ο Αμπντίν, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι, κατά τη μετατροπή του ναού σε τέμενος, θα επιδειχθεί απόλυτος σεβασμός στην ιστορία του συγκεκριμένου κτιρίου.
Η Γερμανία των θρησκειών
Σήμερα στη Γερμανία ζουν περί τα τέσσερα εκατομμύρια μουσουλμάνοι, σύμφωνα με την Υπηρεσία Θρησκευτικών Μελετών και Πληροφοριών. Ωστόσο, βάσει κάποιων υπολογισμών, μόνο οι μισοί από αυτούς θα μπορούσαν να θεωρηθούν ευσεβείς, δηλαδή άτομα που συνηθίζουν να προσεύχονται, να επισκέπτονται τζαμί κ.ο.κ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι μουσουλμάνοι ανέρχονται στο 5% του πληθυσμού της Γερμανίας, ο οποίος σήμερα προσεγγίζει τα 81 εκατομμύρια. Αντιθέτως, οι χριστιανοί της Γερμανίας ανέρχονται σε 49 εκατομμύρια, δηλαδή στο 60% του γενικού πληθυσμού της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός των χριστιανών στη Γερμανία συρρικνώνεται από τη δεκαετία του 1990, ενώ αυτοί που δηλώνουν άθεοι ανέρχονται σε τουλάχιστον 27 εκατομμύρια.
Πριν από μερικές ημέρες, οργάνωση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Γερμανία ανακοίνωσε ότι περισσότεροι από 218.000 Γερμανοί εγκατέλειψαν την Εκκλησία εντός του τρέχοντος έτους, αριθμός που αναδεικνύεται ο μεγαλύτερος από το 1990.
Πολύ μεγάλη συρρίκνωση παρατηρείται και στην Προτεσταντική Εκκλησία, η οποία είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που η εκκλησία Καπερναούμ σταμάτησε να λειτουργεί το 2002. Είχε διαμορφωθεί, ομολογεί η πάστορας Σουζάν Γιουλ, για μια κατάσταση, η οποία είναι πολύ δύσκολη για όλους, ιδιαίτερα γι’ αυτούς που είδαν τα παιδιά τους να βαφτίζονται στον συγκεκριμένο ναό. Η εκκλησία που είχε κατασκευαστεί για ένα ποίμνιο 500 ανθρώπων, στο τέλος δεν μπορούσε να συγκεντρώσει πάρα δέκα πιστούς.
Γερμανός Αρχιτέκτονας: «Να γκρεμίσουμε εκκλησίες και να χτίσουμε τζαμιά».
Ένας Γερμανός αρχιτέκτονας πρότεινε, για να ενταχθούν καλύτερα οι μετανάστες στη γερμανική κοινωνία, να γκρεμιστούν εκκλησίες και στη θέση τους να ανεγερθούν περίοπτα τζαμιά.
Σε συνέντευξή του στη Die Tageszeitung, ο Ιωακείμ Ράινινγκ (Joaquim Reinig) είπε ότι το Αμβούργο είναι ανάγκη να οικοδομήσει περισσότερα τζαμιά.
Το επιχείρημά του είναι ότι για να ενταχθούν οι μετανάστες στη Γερμανία δεν πρέπει να φοβούνται. Και αυτό θα το πετύχει η Γερμανία χτίζοντας περίοπτα τζαμιά.
Δεν ξέρουμε, βεβαίως, αν και το υποπτευόμαστε, εάν ο ίδιος θέλει να αναλάβει και να τα κτίσει τα τζαμιά (διότι για τη δουλειά του μιλάει στην ουσία), αλλά φρόντισε να πουλήσει «κουλτουριάρικη» τρέλα στην εφημερίδα, λέγοντας:
«Ο εμφανής μιναρές ενταγμένος σε μοντέρνα αρχιτεκτονική στέλνει μήνυμα στους μετανάστες: Μην φοβάστε ότι θα χάσετε την ταυτότητά σας σε αυτή την κοινωνία», είπε.
Να σημειωθεί βεβαίως ότι όλες αυτές οι «εξυπνάδες» ειπώθηκαν σε μια εφημερίδα αριστερίστικη και αυτοδιαχειριζόμενη, που «έκθαμβη» μπροστά στον «ανθρωπισμό» των μοντέρνων τζαμιών δεν μπήκε καν στον κόπο να ρωτήσει τον Ράινινγκ εάν φαντάζεται τον εαυτό του και αρχιτέκτονά τους.
«Η επιθυμία τους να είναι Γερμανοί πολίτες μπορεί να συνυπάρξει με το να είναι και ενεργοί πιστοί», ισχυρίστηκε ο αρχιτέκτονας όταν νέες έρευνες – δημοσκοπήσεις σε σχέση με την τουρκική κοινότητα στη Γερμανία δείχνουν ότι τουλάχιστον οι μισοί Τούρκοι μετανάστες θεωρούν τον ισλαμικό νόμο (Σαρία) ανώτερο των γερμανικών νόμων και οι πιο πιστοί είναι οι νεολαίοι.
Προφανώς και τους έχει «διαφύγει» η πραγματικότητα, ότι το Ισλάμ ούτε ενσωματώνεται, ούτε εντάσσεται και φυσικά ποτέ δεν αφομοιώνεται.
Η πόλη του Αμβούργου είναι μια πόλη-κράτος της γερμανικής ομοσπονδίας. Ως μια πόλη-κράτος, το Αμβούργο έχει τη δική του τοπική κυβέρνηση και τη Γερουσία του Αμβούργου.
Ο Ράινινγκ αναφέρθηκε σε μια έκθεση του 2013 η οποία έγραφε ότι υπάρχει «άμεση ανάγκη» για τζαμιά στην περιοχή. Όπως συμπλήρωσε, αυτή ήταν η αιτία που η Στέφανι Μπεργκ, πολιτικός των Πράσινων, είχε ρίξει το σύνθημα «ένα τζαμί σε κάθε γειτονιά».
Ο ίδιος είπε ακόμα ότι η Γερουσία του Αμβούργου συνεργάζεται στενά με την Τουρκική Ισλαμιστική Ένωση Θρησκευτικών Ζητημάτων (DITIB), που -συμπληρώνουμε- έχει δεχθεί κριτική από Γερμανούς υπουργούς ότι ελέγχεται από την τουρκική κυβέρνηση.
Ο Ράινινγκ υποστήριξε ότι υπάρχει χώρος για τζαμιά στο Αμβούργο καθώς πολλές εκκλησίες της περιοχής έχουν ερημώσει και «εγκαταλειφθεί». Αυτό σημαίνει, είπε ο ίδιος, «θεωρητικά 50 τοποθεσίες για νέα τζαμιά».
Όταν του επεσήμανε η εφημερίδα ότι η μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά μπορεί να προκαλέσει αναταραχές, ο ίδιος απάντησε ότι οι εκκλησίες πρέπει να κατεδαφιστούν αντί να μετατραπούν σε τζαμιά. Πρέπει και να χτίσει ο άνθρωπος. Και συνέχισε:
«Ιουδαίοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, είναι όλοι μέλη αβρααμικών θρησκειών, που σημαίνει ότι θεολογικά είναι αδέλφια και αδελφές. Έχουν τόσες ομοιότητες που δεν πρέπει να φοβούνται [ο ένας τον άλλον]».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου