Μια νέα διεθνής έρευνα, η πρώτη του είδους της, η οποία έγινε σε οκτώ χώρες, αποκαλύπτει ότι σε όλα τα δείγματα κοπράνων που αναλύθηκαν, υπήρχαν μικροσκοπικά ίχνη πλαστικών.
Τα μικροπλαστικά είναι πανταχού παρόντα. Ανιχνεύθηκαν έως εννέα διαφορετικά είδη μικροπλαστικών σε ένα δείγμα ανθρώπινων κοπράνων, με πιο συχνά τα σωματίδια από πολυπροπυλένιο (ΡΡ) και τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ). Κατά μέσο όρο κάθε δείγμα περιείχε 20 σωματίδια μικροπλαστικών ανά δέκα γραμμάρια κοπράνων.
Οι χώρες από όπου ελήφθησαν τα δείγματα, ήταν: Ιταλία, Ολλανδία, Βρετανία, Αυστρία, Πολωνία, Ρωσία, Φινλανδία και Ιαπωνία.
Οι ερευνητές του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης και της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Αυστρίας, με επικεφαλής τον δρα Φίλιπ Σβαμπλ, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο διεθνές συνέδριο γαστρεντερολογίας της οργάνωσης ευρωπαίων γαστρεντερολόγων United Europe Gastroenterology (UEG Week), που πραγματοποιήθηκε στην αυστριακή πρωτεύουσα.
Τα μικροπλαστικά είναι μικρά σωματίδια με διάμετρο μικρότερη των πέντε χιλιοστών. Είτε χρησιμοποιούνται για ειδικούς σκοπούς σε διάφορα προϊόντα, είτε προέρχονται από τη διάσπαση μεγαλύτερων πλαστικών στο περιβάλλον.
Εισέρχονται στο πεπτικό σύστημα του ανθρώπου και μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία, μεταξύ άλλων επιδρώντας στο ανοσοποιητικό σύστημα ή συμβάλλοντας στην μεταφορά τοξικών χημικών και παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα.
Εισέρχονται στο πεπτικό σύστημα του ανθρώπου και μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία, μεταξύ άλλων επιδρώντας στο ανοσοποιητικό σύστημα ή συμβάλλοντας στην μεταφορά τοξικών χημικών και παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα.
Η κατανάλωση τροφίμων που διατηρούνται σε πλαστικές συσκευασίες, καθώς επίσης νερού και αναψυκτικών από πλαστικά μπουκάλια, είναι βασική αιτία διείσδυσης των μικροπλαστικών στον ανθρώπινο οργανισμό από το στόμα.
«Είναι η πρώτη έρευνα του είδους της και επιβεβαιώνει αυτό που υποπτευόμασταν εδώ και καιρό, ότι τα πλαστικά τελικά φθάνουν στο ανθρώπινο έντερο», δήλωσε ο Σβαμπλ. «Αυτό», πρόσθεσε, «γεννά ιδιαίτερη ανησυχία για το τι μπορεί να σημαίνει, ιδίως για τους ασθενείς με γαστρεντερικές παθήσεις. Τα πιο μικρά σωματίδια μικροπλαστικών είναι ικανά να διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος, στο λεμφικό σύστημα, ακόμη και στο ήπαρ. Πρέπει πλέον να κάνουμε περισσότερες μελέτες για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό για την ανθρώπινη υγεία».
Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1950 και συνεχίζει να αυξάνεται κάθε χρόνο. Χάρη στις πολλές πρακτικές χρήσεις τους, τα πλαστικά χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινή ζωή, με συνέπεια οι άνθρωποι να εκτίθενται συνεχώς σε αυτά.
Εκτιμάται ότι το 2% έως 5% όλων των πλαστικών καταλήγουν στις θάλασσες, όπου καταναλώνονται από τα ψάρια και τους άλλους θαλάσσιους οργανισμούς, με αποτέλεσμα να εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και να επιστρέφουν στους ανθρώπους, αλλά αυτή τη φορά στο στομάχι τους. Σημαντικές ποσότητες μικροπλαστικών έχουν ανιχνευθεί στους τόνους, στους αστακούς και στις γαρίδες.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο οι συνέπειες στον άνθρωπο αλλά σε όλο το οικοσύστημα. Ο κύκλος των μικροπλαστικών: άνθρωπος (και οικόσιτα ζώα) – θάλασσα – ψάρια – άνθρωπος (και οικόσιτα ζώα) είναι τοξικός και θα διαρκέσει αιώνες, έστω και αν από σήμερα δεν θα καταλήξει κανενός είδους πλαστικό στις θάλασσες (από το πλαστικό ποτήρι με τον καφέ που αφήνει ο άλλος στην αμμουδιά δίπλα στον κάδο – αλλά και στο βουνό μακριά να το πετάξει, πάλι στη θάλασσα θα καταλήξει – μέχρι τη γόπα με το πλαστικό φίλτρο που σβήνει στην άμμο ή στο πεζοδρόμιο).
Σχεδόν 2 δισ. άνθρωποι πίνουν νερό μολυσμένο από κόπρανα.
Ένας από τους κύριους παράγοντες της μόλυνσης του νερού από κόπρανα είναι η κακή υγιεινή. Παγκοσμίως 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν διαθέτουν κατάλληλες τουαλέτες και σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι αφοδεύουν στο ύπαιθρο. Αυτό σημαίνει ότι τα κόπρανα μπορεί να είναι τόσο διάχυτα σε πολλές χώρες και κοινότητες που ακόμη και κάποιες βελτιωμένες πηγές νερού να μολύνονται.
Ένας εκτιμώμενος αριθμός 1,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μπορεί να πίνουν νερό μολυσμένο από το μικρόβιο e-coli - που σημαίνει ότι περιέχεται υλικό από περιττώματα στο νερό τους, ακόμη και από ορισμένες βελτιωμένες πηγές.
Τα σκουπίδια που γεμίζουν τις ελληνικές θάλασσες. Το 50% των απορριμμάτων των ελληνικών θαλασσών είναι κουτιά αλουμινίου, πλαστικά μπουκάλια και σακούλες.
Το 50% των απορριμμάτων που εντοπίζονται στις ελληνικές θάλασσες είναι πλαστικές σακούλες, πλαστικά μπουκάλια νερού και αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών. Τα παραπάνω τονίζει ο καθηγητής του Εργαστηρίου Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιώργος Παπαθεοδώρου.
ΣΤΟΝ ΣΑΡΩΝΙΚΟ
Στις ελληνικές θάλασσες εντοπίζονται σημαντικές πυκνότητες πλαστικών απορριμμάτων στον θαλάσσιο πυθμένα που κυμαίνονται από 500 απορρίμματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και στον Σαρωνικό μπορεί να φτάσουν ακόμη και 3.500 απορρίμματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Τα περισσότερα πλαστικά σκουπίδια δεν είναι βιοδιασπώμενα, αλλά αντίθετα διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια μέσω μίας διαδικασίας που αποκαλείται φωτοδιάσπαση και προκαλείται από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.
Η έρευνα, την οποία πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση British Scientific Reports Journal, δείχνει ότι αυτά τα συχνά μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού μολύνουν σήμερα τους ωκεανούς και τις ακτές και συχνά καταλήγουν να καταναλώνονται από μία μεγάλη κατηγορία θαλάσσιων ειδών.
Σύμφωνα με την έκθεση, τα ψάρια όταν εκτίθενται σε έναν συνδυασμό πολυαιθυλενίου και χημικών ρυπαντικών ουσιών από το θαλάσσιο περιβάλλον, συγκεντρώνουν αυτές τις ουσίες στον οργανισμό τους, γεγονός που προκαλεί βλάβες στο συκώτι τους.
Σχεδόν 280 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και η ποσότητα αυτή αναμένεται να αυξηθεί.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι πλαστικές σακούλες είναι μία από τις κυριότερες αιτίες πρόκλησης αυτού του είδους μόλυνσης των ποταμών και των ωκεανών. Κάθε Ευρωπαίος καταναλώνει ετησίως 198 πλαστικές σακούλες κατά μέσο όρο.
Το 2050 τα πλαστικά στη θάλασσα θα ξεπεράσουν σε ποσότητα ακόμα και τα αλιεύματα.
Τα πλαστικά απορρίμματα, σε όλες τις μορφές και μεγέθη, αποτελούν μία από τις πιο σοβαρές απειλές για τα θαλάσσια οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο, καθώς το 60-80% των απορριμμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα αποτελούνται από πλαστικό. Μόνο κατά το 2012, 165 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού ρύπαναν τις θάλασσες και τους ωκεανούς .Τα μακροπλαστικά είναι μια ορατή απειλή, αλλά ακόμα πιο επικίνδυνα είναι οι μικροσκοπικές ίνες πλαστικού (μικροπλαστικά) που αν και αόρατες εύκολα εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα.
Ως μικροπλαστικά ορίζονται τα θραύσματα των πλαστικών που είναι μικρότερα από 5 mm. Βιομηχανικά προϊόντα: μία πληθώρα πλαστικών βιομηχανικών προιόντων, καταλήγει άμεσα ή έμμεσα στις θάλασσές μας από αμέτρητες πηγές. Καλλυντικά: Με την πρώτη ματιά φαίνονται ακίνδυνα, ωστόσο, προϊόντα που χρησιμοποιούνται για απολέπιση, σαμπουάν, αποσμητικά κλπ περιέχουν πλαστικά μικροσωματίδια που αποτελούνται από πολυαιθυλένιο (ΡΕ), πολυπροπυλένιο (ΡΡ), τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ), πολυμεθύλιο (PMMA) και νάιλον. Συνθετικά ενδύματα (πχ fleece) : Εκτιμάται ότι ένα μόνο ρούχο κατασκευασμένο από συνθετικές ίνες απελευθερώνει σε κάθε πλύση περίπου 1.900 μικροπλαστικές ίνες στο αποχετευτικό σύστημα οι οποίες συνήθως καταλήγουν στη θάλασσα. Τα πλαστικά που πλέουν στις θάλασσες, πέραν από τις τοξικές ουσίες που περιέχουν από την κατασκευή τους, απορροφούν επιπλέον τοξικές ουσίες που βρίσκονται στο θαλασσινό νερό, π.χ. επιβραδυντικά καύσης, αντιοξειδωτικά PCB, DDT, κ.α.
Υπολογίζεται ότι το 2 με 5% όλων των πλαστικών που παράγονται καταλήγει στους ωκεανούς.
Οι επιστήμονες υπολογίζουν τον αριθμό των πλαστικών απορριμμάτων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στους ωκεανούς σε 5.250.000.000.000
Σύμφωνα με μελέτη του WWF, από τους 27 εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, μόνο το ένα τρίτο ανακυκλώνεται.
Η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 0,6 εκατομμύρια τόνους πλαστικών το χρόνο και ανακυκλώνει μόλις το 20%.
Έρευνα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» έδειξε πως σε περισσότερα από 1000 δείγματα ιζήματος από 167 παραλίες των ελληνικών ακτών, δεν υπήρξε ούτε ένα δείγμα που να μην περιέχει μικροπλαστικές ίνες.
Έχει, μάλιστα, υπολογιστεί πως εντοπίζονται 1,25 εκατομμύρια κομματάκια πλαστικού ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Μεσόγειο Θάλασσα
Έρευνες που διενεργήθηκαν το 2012 και το 2013, έδειξαν ότι σχεδόν το 100% των ψαριών και θαλάσσιων ασπόνδυλων (όπως σφουγγάρια και ολοθούρια) περιείχαν μικροσκοπικές ίνες πλαστικού.
Ο καθένας από εμάς ελευθερώνει καθημερινά στο περιβάλλον κατά μέσο όρο 2,4 mg μικροπλαστικών
Τα μπουκάλια νερού μίας χρήσης περιέχουν από 2 έως και 44 μικροπλαστικά ανά λίτρο
Καταναλώνουμε περίπου 70.000 μικροπλαστικά ετησίως μόνο από τη σκόνη
Ένα μόνο ρούχο κατασκευασμένο από συνθετικές ίνες απελευθερώνει σε κάθε πλύση περίπου 1.900 μικροπλαστικές ίνες στο αποχετευτικό σύστημα οι οποίες συνήθως καταλήγουν στη θάλασσα.
Tο πρόβλημα έχει φτάσει μέχρι και την Ανταρκτική καθώς σε 7 από τα 9 δείγματα που ελήφθησαν από χιόνι στο έδαφος της εντοπίστηκαν χημικά που είναι γνωστά ως PFAs.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου